Kikkerpin

Ik hou van kikkers. deze is een beetje misgelopen ; een te dik stiftje en de SuperBadgeIt heeft de afbeelding wat verschoven...

Schort

In de naailessen geleerd om een schort te maken. spijtig dat ik geen schorten draag, maar toch een goede leerschool...

Kwantjes

gehaakt.

Schetsjes

mm, vind halzen niet simpel...

Onder een appelboom

onder een appelboom
leunend tegen zijn stam
aten ik en mijn vriend Rat
samen pizza

mijn vriend Rat at de korst
we dronken een glas melk
en samen leunden we
tegen de stam van de appelboom

ik dronk het glas leeg
en riep bij wijze van spel:
"om ter eerst
in de kruin van de appelboom!"

mijn vriend Rat klom sneller
en riep vanuit de hoogte:
"het zicht is zo mooi
op het dak van de appelboom!"

ik kwam naast hem zitten
en kerfde onze namen
ook naast elkaar
in de schors van de appelboom

mijn vriend Rat ging dood
en ik leefde voort
maar ging nooit meer leunen
tegen de stam van de appelboom

ik mis hem nog steeds
en het leven lijkt lucht
net als daarboven
op het dak van de appelboom


(op een tak van een appelboom
staan twee namen samen
wie weet kom jij ze
ooit wel eens tegen)

(Sarah op dKH - 17/07/07)

Een tussendoormeisje

(foto wat overbelicht...)

Pedro

Franz

Sorry voor de lage beeldkwaliteit tegenwoordig, maar de scanner staat opnieuw bij Arne op de kamer en ik ben te lui om voor één of twee tekeningetjes naar daar te lopen en de scanner te gaan installeren...

Picasa en MySpace

In dit hoogtechnologische tijdperk moet een mens met zijn tijd mee zijn. De hipperds onder de vriendjes hebben hun eigen webstukjes al opgeëist. Kijk in de rechterkolom voor de Picasa's of MySpace-n van Eva, Wim en Arne!

Ik vraag me nog steeds af wat eigenlijk het nut is van een MySpace... Wim? Eva? Leg het me alstublieft een keertje uit...

Een welgemeende goedendag!

My Picasa Pictures

Dag mensjes allemaal!
Er was eens...een feestje van bijbelse proportie in Koens tuin. Volg de link in de rechterkolom en bezichtig de foto's (filmpjes komen nog).
Tot later!

T-schort #2

Weer een nieuwtje! Ik heb het patroon opnieuw en beter getekend. En nu is er ook iets speciaals aan! *geheimzinnig* ...


Want kijk nu! It's a kind of magic...

Mouse

Raccoon

Uilenmeisje

Orisinal

Meisjesspiegelbeelden die naar sterretjes springen, bijtjes die je moet vangen in belletjes, koprollende panda's enzovoort.. Orisinalgames zijn *oooh* (zoals bij vuurwerk)! Kijk bij de links in de rechterkolom en word verslaafd!

Hallo Meneer De Uil

Er zijn weer uiltjes in de maak geweest.. Graag had ik ze ingekleurd, maar dat lukte natuurlijk weer niet in Photoshop.. (Heeft iemand een idee of er een makkelijker programma bestaat dan Photoshop, dat wel wat geavanceerder is dan Paint?) Misschien maak ik er wel pins van met Super-Badge-It!

Meneer Aardbei

Feniks

Met een knik vleide ze haar hoofd tegen zijn ontblote schouder. Alles werd weids groen. En grijze wolkenkrabbers daverden als een muzikale compositie luid uit de grond. Haar bonsende hart rijgde de krakende aardlagen aan elkaar. Haar bevende benen schreden op het oppervlak van de eindeloze glazen ramen die vijvers ijs vormden. Ze gleed langs duizenden gevels die zij raakte met haar vingers die als snerpende pegels op het glas labyrinthische lijnen tekenden. Haar buik verwijdde en erin zat een vogel die haar naam herhaalde.


Haar buik werd een nest dat straalde en de warmte deed haar ijzige vingers smelten tot ze rood tintelden.


Alles wat ze raakte verdampte, waardoor bellen vol stukjes wereld door de lucht zweefden. Ze zuchtte en uit haar mondholte ontsproot de vogel wiens veren oplichtten.


Toen hij wegvloog leek het alsof de zon haar horizon had weten te verlaten. Zij vond op de bevende grond een steen die zachtjes gloeide en wenkte. Zij nam hem in haar smeltende hand en er sijpelde uit het hol dat deze steen verborg een glanzend vocht. Het land werd zacht en zij kneedde de aarde tot hij stilletjes gromde. De sneeuw viel dan wiegend om haar heen als spiegels waarin zij kon kijken. Zij zag in veelvoud dat er in haar mond een diamant rondzweefde. Haar knersende tanden vermaalden deze tot blinkend gruis, waardoor haar tandvlees verhit vervelde. Toen zuchtte ze kostbare kruimels, die de wereld versneden. De snippers wervelden in de hoogte die de wereld naar zich toe zoog. Ze ontblootte hierdoor een duisternis die hebberig om zich heen graaide. Ze staarde en graaide terug.

Toen ze ontwaakte, zwelde de wereld als nieuw. Ze zuchtte zich wakker en vond in haar hand een glinsterende diamant.

(Sarah op dkh - 12/02/07)

----------------------------------------------------

(Deze post is een vergeetseltje. Eigenlijk hoort ie ergens thuis in mei of zo..)

Feniks was zoals je ziet een oefening in het combineren van adjectieven en substantieven ;-) Ik heb dus weer gepoogd om tekeningen te maken bij een verhaaltje, maar deze keer heb ik wijselijk het detail en het perspectief omzeild. (My poor nerves!) Verder heb ik ook geprobeerd om deze tekst en deze tekeningen te combineren door middel van Photoshop, maar dat lukte niet :-( (My poor poor nerves!!) Als er iemand kaas zou gegeten hebben van zulke programma's, mag hij of zij altijd een poging doen om dit mooi te photoshoppen..
Adios Amigos!

Motherload!

Bij de links op dit blog vond je reeds Sling (een spel waarbij je een slijmerig wezentje wordt en je jezelf over bepaalde hindernissen moet werpen, begeleid door een Yoda-achtige soortgenoot). Nu vind je er eveneens MOTHERLOAD! Je bent een mijngravertje op Mars en moet zoveel mogelijk grondstof opgraven (diamantjes, goud, zilver, ...). Met de opbrengst kan je jezelf upgraden, zodat je nog dieper kan. Wat er dieper zit, ga ik natuurlijk niet verklappen, maar het loont de moeite! Het excellente tijdsverdrijf tijdens de examens! Veel plezier!

T(h)ree Owlies

I really loves owlies! (ze herinneren me aan de Fabeltjeskrant.. Those were the days!)
Deze zou ik ook graag eens op een t-shirtje zien..

Bolletjeszakje

Nog een zakkiewakkie. Het is volgens het zelfde systeem gemaakt als het aardbeienzakje, maar ik heb de afmetingen wat gepersonaliseerd.

T-schort

Hier ben ik wel een beetje trots op, zo.. (*Samson-stem*) Het is mijn eerste volledig zelf uitgedachte kledingstuk, T-schort gedoopt. Er moet nog wat gesleuteld worden aan het patroon (dit is een proefversie), maar het zit wel snor. Koel in de zomer en in de lente ook draagbaar met een t-shirtje eronder. Ik ben vooral weg van het kieoetsiewoetsie-zakje op de voorkant! A perfect hiding place for my zippo..

Bolletjesblousje - te klein *sip*

Hee allemaal!
Lang geleden dat ik gepost heb, ik weet het. Dit wil echter niet zeggen dat ik ondertussen stilgezeten heb. Ik post hier even enkele items uit de oogst van de voorbije maand. Ik heb pogingen gedaan tot nog meer knuffels, maar mijn techniek is nog niet op punt, dus later meer hopelijk.. Dit hier is een blouse waarvan ik het patroon zelf wat probeerde af te tekenen van een t-shirtje dat ik bezit. Dit t-shirtje rekt i.t.t. deze stof, dus was ik ferm gesjost. Ik had natuurlijk te weinig extra breedte voorzien, waardoor het ding praktisch ondraagbaar is. Maar een goede leerschool, dat wel.. :-)

Aardbeienzakje

Haha!
I'm so proud!
Look what I've made!


Met voering, een zakje binnenin en al!
Dit is te plezierig!

A warm thank you, Tiny Happy, for the Shoulder Bag Tutorial.

Op naar een volgend projectje!

PS. Het lappendeken stelt het goed; er hangen zelfs al lapjes aan elkaar. Warempel! Maar het duurt nog wel eventjes..

De Esthetische Upgrading van de Vrouw

Ohja, dat wilde ik jullie niet onthouden; deze boekjes staan vol "vrouwenreclame" over vermageren, grotere borsten krijgen enz. Bijvoorbeeld:


De foto met het bijschrift vond ik hilarisch. Let ook op de onderlijnde delen en de kleine letters onderaan (Deze produkten zijn geen geneesmiddelen).

Een toename van 10cm!
Reeds na enkele dagen!
Een prachtig resultaat waar mijn man en ik trots op zijn!

*giggle*
Allen naar de apotheek achter B-Tabs, dames!

"Mie kan stikken op een naaimasjien"

Ik heb het stikmasjien nog eens onder handen genomen en maakte een topje. Best thing about it is, I can actually wear it! Het was wel grappig om mama's oude stikboekjes te doorbladeren. Ze stammen uit de jaren tachtig en de mode toen was echt afgrijselijk. Maar soit, ik kon er toch dit patroontje uitvissen.

Het Tweede Ongeluk

Meisjelief met Papieren Hoedje

Meisjelief

Zal ik eens wat vertellen?

Toen Meisjelief een kleine baby was, had zij lange blonde krullen, zo zacht als zijde. Papa schrok zich een bult, toen meisjelief zo uit Mama's buik kwam. Het was een mirakel! Die kleine spruit had een haardos die reikte tot aan haar naveltje. Mama specialiseerde zich algauw in het borstelen, wassen en vlechten van het weelderig groeiende haar, zodat haar kleine meid er steeds als een plaatje bijliep. Iedereen prees het meisje met haar leuke opwippende krullen, haar lange vlechten die haar ondeugende gezichtje als een mooi ingelijst schilderijtje omkaderden en haar bescheidenheid, waarmee ze al deze lof in ontvangst nam. En zo huppelde Meisjelief door haar eerste jaren hier op aarde, in een waas van gelukzaligheid, die slechts na het verstrijken ervan aan Meisjelief zelf duidelijk werd. Toen Meisjelief een meid geworden was, begonnen zich de eerste scheurtjes te vertonen in het perfecte plaatje dat haar leven betrof. Het Eerste Ongeluk was een beetje beschamend. Meisjeliefs haar kreeg plots de meest opvallende kleuren. Zomaar, van de ene dag op de andere. Zo kwam het dat zij de ene dag vuurrood haar had en de volgende plots gifgroen. Papa schrok zich meerdere malen een ongeluk als zij 's morgens aan de onbijttafel verscheen. Na verloop van tijd liep het volledig de spuigaten uit, want de kleuren vermengden zich met elkaar tot de dag dat haar haar een onveranderlijke, akelig olijfbruine kleur verkregen had. Mama probeerde verscheidene middeltjes, van wassen met kruidenextracten tot het haar met chemische stoffen aan te pakken. Maar niets hielp. De gouden lokken waren voor eeuwig verleden tijd. Meisjelief voelde zich ontzettend miserabel. Ze dacht dat dit het ergste was dat haar kon overkomen, maar dan had ze Het Tweede Ongeluk niet in rekening gebracht. Op een ochtend wankelde ze, nog steeds een beetje slaapdronken, naar de spiegel waar ze zoals altijd haar lange haren op een dotje draaide. Sinds het Eerste Ongeluk durfde ze haar haar immers niet langer los dragen. Toen ze echter in de spiegel keek, stelde ze verbijsterd vast dat haar haren stuk voor stuk stijf omhoog stonden, alsof er iemand in de duisternis van de nacht een grote bus haarlak had op leeggespoten. Ze wreef een keer of drie haar oogjes uit, maar tevergeefs. Niets of niemand kon het meisje in de spiegel haar krullen terugschenken. Niet alleen Papa, maar zelfs Mama schrok zich ditmaal een bult. Maar eenmaal van de eerste schrik bekomen, trad Mama in actie. Vastberaden het haar van haar dochter opnieuw in de juiste positie te krijgen, zeepte zij het goedje in en waste zij onverschrokken de hele dag door, tot het haar, na zwaar labeur, uiteindelijk weer op een natuurlijke manier langs het gezicht van Meisjelief hing. Maar Het Ongeluk was geschied. De krullen waren voorgoed verdwenen. Meisjelief huilde bittere tranen, maar enkele weken later had zij zich met haar lot verzoend en met het feit dat ze niet langer krullend door het leven ging. Kort daarna echter, kwam de genadeslag in de vorm van Het Derde Ongeluk. Meisjeliefs haar vertoonde bij het ontwaken steeds moeilijker te ontwarren knopen. In het begin was het uitkammen van de vele knopen slechts een vervelend ochtendritueel geweest. Maar elke dag bracht Mama meer en meer uren door met het borstelen van het haar. Tot de dag kwam dat Meisjelief zo in de knoop zat, dat er niets anders opzat dan het haar, dat eens zo mooi had geblonken in de ochtendzon, af te scheren. Meisjelief werd verscheurd door onuitputtelijk verdriet omwille van het verlies van kostbare haar. Ze durfde het huis niet meer uit uit angst voor spot en pesterijen en besloot iedere dag een papieren hoedje te vouwen uit de ochtendkrant, dat ze ter bescherming van haar gevoelige hoofdhuid opzette. Tegen de tijd dat de avond viel, was het hoedje verkreukeld, zodat zij iedere ochtend een nieuwtje moest vouwen. Maar zij vond troost in dit trieste ritueel, omdat het een vervanging vormde van haar vroegere borstelrituelen. Algauw kwijnde Meisjelief weg in haar eigen universum dat eruit bestond de miserie die in de wereld heerste op haar hoofd plaatsen, recht bovenop haar eigen trieste lot. Toen op een dag de krant te laat aan huis werd geleverd, zat Meisjelief ongemakkelijk wachtend voor het raam tot de postbode er eindelijk zou aankomen. Uren gingen voorbij. Toen de jongen eindelijk aan hun brievenbusje aanbeland was, snelde ze gauw naar buiten om de krant in ontvangst te nemen. Toen de postbode haar in een haast naar de bus zag huppelen, was hij op slag betoverd door het mooie kale meisje die zij in zijn ogen was. Toen hij haar de krant overhandigde, vroeg hij beleefd en een beetje blozend haar naam. "Meisjelief", antwoordde Meisjelief verwonderd. Ze verstond niet hoe het kwam dat zij geen spottende blik in zijn ogen kon bespeuren. "Mijn naam is Croes Klevene", zei hij en voegde daar aan toe dat hij zo was genoemd omwille van zijn kroeshaar dat hij reeds sinds zijn geboorte had. En plots was het alsof er terug leven werd geblazen in het lichaam van Meisjelief. Prompt begon zij honderduit te vertellen, ze lachte speels en wandelde een eind met de lieve postbode mee. Geen haar op haar hoofd dat nog dacht aan de lange donkere dagen dat zij binnenshuis had doorgebracht. Ze genoot van de warme zon die haar gevoelige huid weer kleur gaf, van de wind die haar jurkje deed wapperen, van de verhalen die de jongen met kroeshaar aan haar zijde met schorre stem vertelde. Ze konden het zo goed vinden samen, dat een nieuw dagelijks wandelritueel ontstond en sinds die dag vouwde Meisjelief geen hoedjes meer van de ochtendkrant en kwam de postbode nooit meer te laat.

(Sarah op dKH - 03/04/06)

------------------------------------------------------------


Dit is het eerste plaatje dat ik bij dit verhaaltje tekende, maar ik wil pogen om er nog een aantal uit mijn potlood te halen. Mijn eerste poging, Meisjelief als baby in een kinderwagen, ging compleet de mist in, want baby's zijn niks voor mij. De toekomst zal weten te vertellen of ik De Drie Ongelukken, papieren hoedjes en Papa's die zich een bult schrikken, kan tekenen.

En verder, ik weet het... 'Croes Klevene' ... het is een weggever. Het is niet bepaald even hip als 'Mr Mojo Risin' van Jim Morrison, maar Koen wilde zo graag een anagram van zijn naam, dus stopte ik het resultaat van lang puzzelen met de letters van zijn naam in dit verhaaltje...

Liefde is...een anagram maken van elkaars naam.

;-)

Charlotte Sometimes

Bloemenpoesje

Je kan je afvragen wat een mottige benaming "bloemenpoesje" is, maar het maakseltje heeft nog geen naam gekregen, dus bij gebrek aan beter... Na een eerste poging tot het maken van een beer, die nooit een hoofd op zijn lijf heeft gekregen, was het eens tijd voor een afgewerkt produkt. Met de overschotjes van de stof van mijn lappendeken fabriceerde ik mijn eerste 'plusjen' beestje:

That's why I wanted a cat for Christmas

Heeft er iemand ideetjes voor tekeningen in dit genre? Ik ben op zoek naar grappige onderschriftjes die bij gemakkelijk tekenbare tekeningetjes horen...

*Growl* - I'm a big bear

Lady at the Lake

Help! I need somebody!
Deze tekening heeft me met mijn neus op mijn tekortkomingen geduwd. Na lang zwoegen kreeg ik het meisje op papier. Een lichaam en zijn positie vind ik sowieso al iets erg moeilijks. Maar nu wilde ik haar ook nog een keer in een omgeving plaatsen, namelijk het meer voor haar en een hobbelende grasvlakte rondom haar. Hier knelt het schoentje... Kan iemand me uitleggen hoe je die omgeving vanuit een juist perspectief moet tekenen? Ik voel me zo twee-linkerhandjes *pruil*.

Nog een meisje

Tangled Up

... a beautiful girl being slowly strangled by a spiral staircase of flowers

De paashaas bestaat niet...

He reminds me of me when I was a kid...

Rode Hond

Ik had nooit mogen proberen om dit miezemeisje sproetjes te geven, want kijk wat er van komt...

My First Snow

Stofjes

Hieperdepiep jahoe! Ik heb eindelijk de stofjes voor mijn lappendekentje gevonden! Ze zijn zo ontzettend schattig dat ik er kinds vrolijk van word. Ze zijn een heel ander genre dan de twee stofjes die ik al had, maar ik vind dat het nog net niet te hard vloekt. En zo Sarah Kay-ig dat ze zijn! *big big smile* Mijn geluk kon echt niet op toen ik deze pareltjes zag in de stoffenwinkel. Ik had stilletjes gehoopt dat zulke dingen nog ergens te vinden zouden zijn en kijk... Ik kus mijn twee handjes uitvoerig.


En nu, knippen, naaien en stikken maar...

Poll

Ik ben bezig met het maken van een lappendekentje -of zeg maar deken. Ik heb mijn basisstof al en twee motiefstofjes voor de lapjes. Nu dacht ik dat de stof van mijn tasje er misschien ook wel bij zou kunnen, maar ik weet het niet zo goed. Wat denken jullie?


Het is de bedoeling dat er nog meer frivole motiefjes bijkomen. De twee die ik nu al heb, zijn een beetje basic.

Sjakosj

Ik heb gisteren *blink blink* een tasje gemaakt, helemaal met mijn eigen handjes... en het stikmasjien van Lies. Oh, wat ben ik trots!


Het stofje haalde ik in de Kringloopwinkel. Het is eigenlijk gordijnenstof en daardoor een beetje stug, maar het motiefje vind ik top. Ik heb er *zucht* één uur en drie kwartier aan gewerkt, maar dat kwam door het *grasjefrasje*handvat. Mijn zenuwen zijn er nog niet van bekomen. Dit kan dus volgende keer beter en vlotter. Het tasje op zich was peanuts. Al bij al ben ik redelijk content en het was een goede oefening. Het was immers pas de tweede keer dat ik een stikmasjien onder handen nam. Wodan is er gek op, dus zal het wel geen brol zijn... ;-)


Stiktips zijn altijd welkom!